Gedachten, gevoelens en andere meningen: badmintonster Imke van der Aar (20) kropte het vroeger allemaal op. Maar sinds ze bij Sporttop gekoppeld is aan mentor Dominique van der Pauw is Imke met sprongen vooruit gegaan. Ze is assertiever geworden en heeft veel meer vertrouwen in haar eigen kunnen. Dat ziet Imke ook terug in haar prestaties, eind april bereikte ze de kwartfinales op haar eerste EK senioren ooit.
Tekst: Alex Devilee
Vanaf haar vakantieadres op Gran Canaria neemt Imke de telefoon op om te vertellen over haar ontwikkelingen. De telefoon die ze vroeger eigenlijk nooit pakte als ze ergens mee zat. Nu twijfelt ze geen seconde om bijvoorbeeld haar mentor Dominique een appje te sturen als ze ergens over zit te dubben. “Voor mij was het normaal om elke situatie tien keer in mijn hoofd af te spelen, om daarna nog te twijfelen. Nu zeg ik tegen mezelf: ‘hup, pak die telefoon en vertel waar je mee zit.’ Ik ga veel makkelijker het gesprek aan dan vroeger.”
Vriendinnen
Gesprekken met haar mentor kunnen wel een paar uur duren. Dominique is voor Imke meer dan een mentor geworden. “Mijn moeder en Dominique kwamen laatst samen kijken bij een toernooi van mij. Mijn moeder zei toen dat Dominique en ik eigenlijk vriendinnen zijn in plaats van gewoon een koppel. Dat klopt denk ik wel, Dominique en ik praten over alles, hangen soms een uur aan de telefoon of zitten twee tot drie uur met elkaar. Ik heb wekelijks contact met Dominique, we hebben een zeer goede band.
Spiegel
“Ik keek vroeger vooral naar dingen die niet goed gingen, en niet naar de positieve punten”, vervolgt Imke. “Ik klaagde bijvoorbeeld over dat ik de slechtste van de groep was en het niveau niet aankon, maar dat was logisch omdat ik vanwege goede prestaties bij een sterke groep was geplaatst. Dominique hield me dan een spiegel voor en vroeg waarom ik zo negatief was. Ze zei dat ik blij moest zijn dat ik mee mocht doen, mijn plekje had afgedwongen. Ik kan dan wel de minste zijn, maar moest blij zijn dat het goed ging en ik erbij zat.”
Behalve dat Imke leerde om positiever te zijn, durft ze haar gedachten vaker te uiten. “In mijn vertrouwde omgeving was ik altijd open, maar in een groep was ik terughoudender, dat was buiten mijn comfortzone. Ik vertelde soms dingen niet aan mijn dubbelpartners, terwijl ik dat eigenlijk wel moest doen. Dominique zei dat anderen ook een kijk hebben op bepaalde situaties, maar zolang ik zelf ergens niet over begon, zou ik daar nooit achter komen. Als ik niet vraag waarom iets gebeurt of waarom iemand op een bepaalde manier reageert, kom ik een verschil van inzicht nooit te weten. Nu doe ik dat meer en ik merk aan mezelf dat ik gegroeid ben. Ik ben minder onzeker en zit lekkerder in mijn vel.”
Druk toernooischema
Het afgelopen EK is zo’n toernooi waar ze met een goed gevoel aan begon. In de mixdubbel lag ze er snel uit, maar in het damesdubbel bereikte Imke samen met Debora Jille de kwartfinales. “Ik had een goed trainingsblok achter de rug, was topfit en ben met vertrouwen het toernooi ingegaan. We haalden de laatste acht van het toernooi, dat had ik nooit verwacht. Onze tegenstanders daarin waren een maatje te groot en wonnen later het EK, maar ik ben heel tevreden met onze prestatie. We hebben zelfs onze vlucht moeten omboeken omdat we van te voren hadden gedacht dat we eerder dan de kwartfinales naar huis zouden moeten.”
Na de kwartfinales vloog Imke naar huis, om binnen een paar dagen weer terug naar Spanje te vliegen voor de welverdiende vakantie. De geboren Haarlemse woont momenteel op Papendal, maar zit vanwege alle toernooien meer in het vliegtuig dan op haar bank thuis. “Ik vlieg minimaal tien keer per jaar naar Frankrijk, waar ik meedoe aan een competitie met spelers uit verschillende landen. Daarnaast speel ik veel toernooien, ook buiten Europa. Ooit ben ik Italië per politiebusje naar het vliegveld vervoerd omdat een toernooi uitliep en ik anders nooit mijn vliegtuig zou halen om op tijd te komen voor de competitie. De vlucht haalde ik uiteindelijk wel, maar zo ziet mijn leven als badmintonster er soms uit.”
Na haar enige vakantieperiode in het jaar (slechts twee weken) gaat Imke met haar team een nieuw toernooischema opstellen. Als het haar een beetje meezit, mag ze deelnemen aan het WK in China. “Ik hoorde laatste dat ik eerste sta op de reservelijst voor het WK, dus als er iemand afvalt mag ik mee. Ik hoop dat het doorgaat, want ik wil stappen maken en daarvoor moet ik klimmen op de ranglijst. Ik sta nu rond plek zestig, maar mijn ambitie is om de komende tijd sterke spelers te gaan verslaan. Als dat lukt, kan ik plekken opschuiven en vaker meedoen aan grote toernooien.”
