Jonge mensen beter maken. Dat is waar het hart van de gloednieuwe Sporttop-mentor Wieke Dijkstra (34) sneller van gaat kloppen. Als jonge vrouw droomde ze ervan om later in het ziekenhuis kinderen te kunnen genezen, nu is het beter maken van talent binnen en buiten de sport haar passie geworden. De oud-tophockeyster kijkt daarom met veel plezier uit naar haar tijd bij Sporttop. Wieke wordt mentor van zeilster Annabel Wickel (18), ook zij is nieuw bij Sporttop. “Ik hoop dat ik bij kan dragen aan haar ontwikkeling, en ben tegelijk heel nieuwsgierig naar wat ik van haar kan leren.”
Tekst: Alex Devilee
Studie als vangnet
Sinds het beëindigen van haar carrière is Wieke constant bezig geweest met het begeleiden van talent. In het bedrijfsleven biedt ze hulp aan mensen, teams en organisaties om hun talent optimaal te benutten bij het toetreden tot de arbeidsmarkt, nu gaat ze dus ook een topsporter begeleiden. Daarbij heeft ze gelijk een eerste tip voor topsporters. “Mijn ouders benadrukten dat ik gewoon mijn punten moest halen, want met een beetje pech kan een carrière in één klap afgelopen zijn. Als je dan geen vangnet hebt, komt de klap nog harder aan. Tegenwoordig hebben sporters steeds meer de focus vol op sport liggen. Het blijft een keuze, maar ik vind het een risico. Dat ga ik Annabel ook proberen mee te geven.”
Het noodlot trof Wieke niet, ze speelde 123 interlands, won met he Nederlands hockeyteam een WK en een EK en behaalde in 2008 goud op de Olympische Spelen in Peking. Waar ze ook speelde, de woorden van haar vader vergat ze nooit. En dus ontbraken haar studieboeken nooit. “Ik had plezier in het studeren, kreeg er energie van. Het is prima om een fullfocus te hebben, maar niet het hele jaar. Ik nam altijd boeken mee op trainingskamp, was gemotiveerd genoeg om dat te doen. Als die drive er niet is, wordt een studie snel een blok aan het been en zakt de motivatie. Maar het kan wel gewoon, zeker met alle online mogelijkheden van nu.”
Kijk van buitenaf
Sporten en studeren gaat dus samen volgens Wieke, maar ze beseft ook dat binnen de sport iedereen graag ziet dat de focus enkel en alleen op de sport zelf wordt gelegd. “In 2011 merkte ik dat ik er niet voor durfde uit te komen dat ik mijn werk bij Randstad ook heel erg leuk vond. Mijn coach en hockeyteam zouden dat waarschijnlijk niet gesnapt hebben, het werd ook letterlijk weleens tegen mij gezegd. Ik wist niet hoe ik daarmee moest omgaan. Als ik erover naar buiten zou treden, zouden er vast aannames worden gemaakt dat ik niet gemotiveerd was. Terwijl ze mij op mijn werk juist stimuleerden om te hockeyen.”
Op het moment dat Wieke erover vertelt, realiseert ze zich dat ze een Sporttop-mentor goed had kunnen gebruiken. “De mensen met wie je spart, zijn voornamelijk vrienden en je ouders. Die zijn soms wel kritisch, maar willen je ook beschermen”, legt Wieke uit. “De professionals in de sport met wie je werkt, zijn weliswaar je teamgenoten, maar ook je rivalen. Of het zijn je coach en zijn begeleidingsteam waarvan je afhankelijk bent in een selectie. Dat is niet altijd een veilige omgeving om echt alles te vertellen. Daarom is een persoon die er volledig buiten staat zeer belangrijk. Die is er altijd voor je, houd je een spiegel voor en wat je ook zegt, er zitten geen consequenties aan. Zo’n persoon was voor mij bijvoorbeeld in 2011 van pas gekomen.”
Leren van elkaar
Nu gaat Wieke die rol dus vervullen voor Annabel. Ze wil vooral bijdragen aan de ontwikkeling van haar talent. “Ik heb altijd al fascinatie voor talent gehad. Vroeger wilde ik kinderarts worden, dus jonge mensen beter maken in de letterlijke zin van het woord. Ik had mijn pakket volledig afgestemd op Geneeskunde, maar kan heel slecht tegen pijn en bloed bij anderen. Het werd Bestuurs- en Organisatiewetenschap en Strategisch HRM in mijn master, waardoor jonge mensen beter maken nu figuurlijk is geworden. Maar het heeft er altijd al in gezeten. Jonge mensen beter maken geeft me een waanzinnig gevoel.”
“Goed luisteren, goede vragen stellen en autonomie stimuleren is wat ik ga doen. Ik ben er niet om te vertellen hoe alles moet, maar door een spiegel voor te houden kan ik Annabel helpen om zelf de juiste keuzes te maken. Dat is wat ik wil. En ik ga er heel open minded in. Dat is heel belangrijk, ik ben ik ook benieuwd naar wat haar verwachtingen zijn. Ik wil graag weten hoe zij in het leven staat en wat zij wil leren. Ze is nu net terug van trainingskamp, binnenkort spreken we voor de eerste keer af.”
Tenslotte heeft Wieke ook als doel om zelf te leren van haar mentorschap bij Sporttop. “Ik ben heel nieuwsgierig naar wat ik allemaal ga leren. Bijvoorbeeld van Annabel, het lijkt me echt leuk om inhoudelijk iets meer over het zeilen te weten te komen. Maar ook van andere mentoren en van de themamiddagen die Sporttop organiseert kan ik veel opsteken en meenemen naar de wereld buiten de sport. Mijn handen jeuken gewoon om nieuwe kennis en ervaringen op te doen met nieuwe mensen.”
